W 2012 roku Ojciec Święty Benedykt XIII zwołał XIII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat: „Nowa Ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej", które odbyło się od 7 do 28 października w Rzymie. W czasie obrad synodalnych nawiązano także do problemów podjętych przez obecnego Papieża w orędziu na 98 Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Benedykt XVI apelował: „Obecne czasy wymagają od Kościoła prowadzenia nowej ewangelizacji z uwzględnieniem także rozległego i złożonego zjawiska przemieszczania się ludności, poprzez wzmożenie działalności misyjnej zarówno na obszarach, gdzie Ewangelia jest głoszona po raz pierwszy, jak i w krajach o tradycji chrześcijańskiej”. Te słowa są rozwinięciem postanowień ostatnich Kapituł Generalnych Zgromadzenia Słowa Bożego, w których wskazuje się, że szczególnymi adresatami misyjnego przepowiadania werbistów są migranci i ludzie marginalizowani. Dotyczy to misji ad gentes (kraje pierwszego przepowiadania Ewangelii), jak również odkrywania tzw. „sytuacji misyjnych" w miejscach werbistowskiego świadectwa i posługiwania.

Werbistowskie zaangażowanie na rzecz migrantów i uchodźców rozpoczęło się w latach osiemdziesiątych u biegłego stulecia, gdy do Polski przyjeżdżały grupy obcokrajowców zaangażowanych w przemysł motoryzacyjny. Głownie była to paca duszpasterska. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku przybyli do Polski migranci ze  Sri Lanki, Pakistanu i Afganistanu. W tym samym czasie coraz więcej uchodźców i migrantów przyjeżdżało z Czeczenii i Inguszetii oraz z krajów afrykańskich. Przebywali oni w specjalnych ośrodkach przeznaczonych dla cudzoziemców. Do tych ośrodków, razem z siostrami ze Zgromadzenia Misjonarek Miłości założonych przez bł. Matkę Teresę z Kalkuty, zaczął jeździć o. Edward Osiecki SVD. Jego zaangażowanie sprawiło, że coraz więcej migrantów zaczęło prosić o pomoc, nie tylko duszpasterską. Szczególnie liczną grupą byli Wietnamczycy. W tym kontekście opatrznościowe stało się przybycie do Polski w 2003 r. werbisty Wietnamczyka o. Joachima Vo Thanh Khanh SVD, który wkrótce został proboszczem parafii personalnej dla katolików wietnamskich w Warszawie.

Zwiększająca się liczba migrantów i uchodźców oraz związane z tym nowe wyzwania sprawiły, że władze zakonne Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego postanowiły utworzyć Ośrodek Migranta, który miał funkcjonować przy Domu Misyjnym Ducha Świętego w Warszawie. Uroczyste otwarcie i poświęcenie Ośrodka nastąpiło 12 września 2005 roku. Dokonał tego ówczesny ordynariusz warszawsko – praski ks. abp Sławoj Leszek Głódź. Patronem Ośrodka obrano św. Józefa Freinademetza, pierwszego misjonarza werbistę w Chinach. Chińczycy nazywali go: „Fu Shenfu – dobry ojciec”. Pełna nazwa Ośrodka brzmi zatem: „Ośrodek Migranta Fu Shenfu". Pierwszym dyrektorem Ośrodka został o. Antoni Koszorz SVD, któremu pomagali o. Edward Osiecki SVD, o. Jacek Gniadek SVD i o. Joachim Vo Thanh Khanh; od początku w działalność Ośrodka zaangażowane były również siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi oraz Zgromadzenie Misyjne Służebnic Ducha Świętego.

Działalność i pomoc Ośrodka Migranta dotyczy trzech istotnych spraw: legalizacji pobytu oraz pomocy w znalezieniu pracy; nauki j. polskiego; wszystkich spraw duszpasterskich i katechetycznych. Ponadto Ośrodek Migranta, w ramach korzystania ze środków unijnych, zrealizował przez cały 2009 r. projekt dotyczący legalizacji pobytu oraz edukacji dla obywateli z Azji. Warto wymienić także znaczący udział Ośrodka Migranta w przygotowaniu projektu związanego ze spektaklem pt. „Pasjans”, ukazującym dramat migrantów przy legalizacji pobytu w Europie. Niezmiernie ciekawymi inicjatywami były działania dotyczące wymiany międzykulturowej wśród dzieci w ramach projektu „Przedszkole świata”. Te działania były realizowane także z racji przygotowań do przeżywania świąt religijnych w Polsce. Na przełomie stycznia i lutego organizowane jest świętowanie Nowego Roku Księżycowego dla Chińczyków i Wietnamczyków.  Okolicznościowe spotkania z wszystkimi zaangażowanymi w działo pomocy migrantom dobywają się z okazji Dnia Migranta w Kościele Katolickim (styczeń), a w miesiącu czerwcu z okazji Międzynarodowego Dnia Uchodźcy. Do Ośrodka może przyjść każdy, aby wypić darmową herbatę lub kawę. Codziennie czynna jest gratisowa kawiarenka internetowa oraz zapewniony jest dostęp do telewizji satelitarnej.

Ze względu na fakt, że wielka grupa migrantów, zwłaszcza z Azji,  pracuje i mieszka w Wólce Kosowskiej k. Warszawy, w ramach działalności statutowej Ośrodka otwarta została kaplica pw. Ducha Świętego. W każdą sobotę gromadzą się tam Wietnamczycy (ok. 120 osób), aby uczestniczyć w katechizacji oraz we Mszy św. W Wólce Kosowskiej prowadzone są także  dwa razy w tygodniu lekcje j. polskiego dla Chińczyków i Wietnamczyków.

Ośrodek stara się współpracować z innymi organizacjami działającymi na rzecz migrantów i uchodźców. Szczególnie cenne są działania podejmowane na rzecz wymiany doświadczeń z duszpasterzami mniejszości językowych. Jesienią 2012 roku Ośrodek Migranta był współorganizatorem sympozjum i spotkania wszystkich werbistów zaangażowanych w Europie na  rzecz pomocy migrantom i uchodźcom. Dobrze układa się współpraca ze przedstawicielami Straży Granicznej oraz innych instytucji odpowiedzialnych za sprawy cudzoziemców. Stało się to bardzo widoczne w czasie ubiegłorocznej ustawy abolicyjnej. Ośrodek Migranta pomógł prawie 200 osobom, w większości Wietnamczykom, w składaniu wniosków o abolicję, czyli o legalizację pobytu w Polsce, a tym samym zgodę  na podjęcie pracy. W tym kontekście błogosławieństwem dla Ośrodka stało się skierowanie do pracy drugiego werbisty – Wietnamczyka, o. Józefa Nguyen Them Huy SVD.

Decyzją o. Andrzeja Danilewicza SVD, Prowincjała Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego, w dniu 8 października 2008 r. została powołana „Fundacja Ośrodek Migranta Fu Shenfu”. W KRS została zarejestrowana 25 listopada 2008 r. Celem utworzenia fundacji było stworzenie dodatkowych możliwości ubiegania się środki finansowe oraz otwarcia na podobne podmioty i organizacje zaangażowane w pomoc migrantom i uchodźcom.