W dniach 17-21 listopada 2014 roku w Watykanie odbył się VII Światowy Kongres Duszpasterstwa Migrantów. Organizatorem Kongresu była jest Papieska Rada ds. Duszpasterstw Migrantów i Podróżujących.

W spotkaniu, przebiegającemu pod hasłem „Współpraca i rozwój duszpasterstwa migrantów” uczestniczyło 300 ekspertów z 93 krajów świata, w tym z Polski. Obecni byli także przedstawiciele bratnich Kościołów, politycy, dyplomaci i naukowcy.

Otwierając obrady kard. Vegliò powiedział, że na migrantów należy patrzeć jako na „bogactwo dla przyjmujących ich społeczności”, a nie wyłącznie jako na problem. Dzięki takiemu spojrzeniu będą oni mogli „współpracować w rozwoju Kościoła i społeczeństwa krajów ich przyjmujących, przyczyniając się do budowania braterstwa”. 

Papież Franciszek, podczas spotkania z uczestnikami Kongresu powiedział, że mimo niejednokrotnie dramatycznego rozwoju sytuacji na świecie oraz okoliczności, w jakich ludzie przenoszą się w inne strony, migracja wciąż pozostaje dążeniem nadziei. Ojciec święty przypomniał społeczno-gospodarcze uwarunkowania, niekiedy tragiczne, związane z migracją, ale i korzyści, jakie przynosi poszukiwanie pracy i lepszych warunków życia. W tym kontekście zwrócił uwagę na ważną rolę, jaką pełnią duszpasterze towarzysząc przemieszczającym się falom wiernych.

„Wasza refleksja poszła jeszcze dalej, obejmując powiązania duszpasterskiej troski Kościoła ze współpracą, rozwojem i migracjami – zaznaczył papież. – Tu zresztą Kościół ma wiele do powiedzenia. Wspólnota chrześcijańska jest bowiem stale zaangażowana w przyjmowanie migrantów i dzielenie z nimi darów Bożych, w szczególności daru wiary. Wspiera ona projekty ewangelizacji migrantów i towarzyszenia im na całej ich drodze, poczynając od kraju ich pochodzenia, poprzez kraje tranzytowe aż po ten, który ich przyjmuje. Szczególnie zwraca przy tym uwagę na ich potrzeby duchowe poprzez katechezę, liturgię i sprawowanie sakramentów”.

Podsumowując obrady delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej bp Wiesław Lechowicz podkreślił, że jednym z bardzo istotnych wymiarów działań Kościoła musi być udzielanie wsparcia emigrantom zawsze w perspektywie rodziny. „Zwraca się uwagę, iż państwa, w tym również i Kościół, winny widzieć imigrantów nie jako pojedyncze osoby, ale w kontekście całej rodziny, zarówno rodziny żyjącej na emigracji, jak i w kontekście rodziny, która została w kraju. Wydaje mi się, że ta uwaga jest bardzo celna, bo my w Polsce również zauważamy, że ludzie wyjeżdżający za granicę często po to, by utrzymać rodzinę w sensie materialnym, doprowadzają niejednokrotnie do sytuacji, kiedy te więzi małżeńskie czy rodzinne ulegają rozluźnieniu czy wręcz utracie” – powiedział bp Lechowicz.

Na problemy migrujących kobiet zwróciła z kolei uwagę uczestnicząca w Kongresie s. Urszula Fabisiak ze zgromadzenia misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej. „Kobieta jako osoba słabsza wystawiona jest z jednej strony na wiele niebezpieczeństw, takich jak handel ludźmi czy wykorzystywanie. Z drugiej strony brak kobiety w rodzinie, jeżeli zostawia ona swoich najbliższych, zwłaszcza dzieci, stwarza również wiele problemów, jest przyczyną wzrostu liczby sierot. Istnieje bardzo szeroko rozumiana współpraca różnych organizacji, które powinny starać się o to, żeby zwracać szczególną uwagę na ochronę kobiet, na zapewnienie poczucia bezpieczeństwa tym, które emigrują, by uniknąć takich sytuacji tragicznych, dramatycznych, jak sprzedaż kobiet czy jak ich samotne emigrowanie” – powiedziała s. Fabisiak. (za: Serwis Radia Watykańskiego)